Terapia przez zabawę

Co więcej, forma zabawy inicjowana przez terapeutę na zajęciach pozwala na nawiązanie w znacznie szybkim czasie pozytywnej interakcji z dzieckiem. Zabawa zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa, a gdy ta podstawowa potrzeba jest spełniona, dziecko stopniowo się otwiera, pozwala nam się lepiej poznać, zdiagnozować i chętniej współpracuje na zajęciach terapeutycznych. Podczas swobodnej zabawy dziecka terapeuta ma możliwość obserwowania dziecka w sytuacjach problemowych. Dostrzega jak dziecko reaguje na ewentualne niepowodzenia, jakie emocje okazuje i jak rozwiązuje napotkane trudności. Zabawa, jak każda inna dziecięca aktywność rozwija się wraz z wiekiem dziecka. Począwszy od najłatwiejszych zabaw manipulacyjnych naszych niemowląt, których celem jest eksperymentowanie i poznawanie rzeczywistości, przez zabawy konstrukcyjne polegające na manipulowaniu i budowaniu, po zabawy tematyczne wymagające naśladowania sytuacji zaobserwowanych w otoczeniu. Ostatni z wymienionych etapów zabawy, charakterystyczny jest dzieciom wieku przedszkolnego. Przedszkolaki udają i wcielają się w różne role społeczne. Zabawa tematyczna jest niezwykle wartościowa w procesie terapii, ponieważ jej składnikiem są wypowiedzi słowne zarówno dialogi i monologi. Obecność zabawy tematycznej inicjowanej przez dziecko świadczy o poziomie jego uspołecznienia, a więc ma także wpływ na proces socjalizacji. Dodatkowo obserwacja zabawy daje nie tylko terapeucie, nauczycielowi, ale również rodzicom możliwość obiektywnej oceny zachowań dziecka. Odczytujemy jego zainteresowania, preferencje, lęki, frustracje, nadwrażliwość dotykową, zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, poziom koncentracji uwagi. W niektórych przypadkach zabawa stanowi wręcz „klucz” poznania naszych dzieci, z tego powodu doceniamy atrakcyjną formę terapii, którą prowadzimy, bo ta bazując na zabawie wspiera i koryguje zaburzony rozwój dzieci.

Marta Prusińska